Już 30 kwietnia wejdą w życie ustawy składające się na „Konstytucję biznesu”. Nowe przepisy mają ułatwić prowadzenie działalności, zawłaszcza przedsiębiorcom rozpoczynającym przygodę z biznesem, bądź wracającym do niego po długiej przerwie. Jedną ze zmian będzie wprowadzenie „ulgi na start”.

Początkujący przedsiębiorcy będą zwolnieni ze składek na ubezpieczenia społeczne przez pierwsze 6 miesięcy działalności. Dotyczy to tych, którzy podejmą ją po raz pierwszy lub po co najmniej 60 miesięcznej przerwie i nie będą jej wykonywać na rzecz byłego pracodawcy. Początkiem sześciomiesięcznego terminu będzie dzień faktycznego rozpoczęcia działalności.

Jeżeli, przedsiębiorca zrezygnuje z „ulgi na start” przed upływem 6 miesięcy, kolejny raz będzie mógł z niej skorzystać po 60 miesiącach od zakończenia lub zawieszenia działalności. Trzeba pamiętać, że zawieszanie działalności nie będzie powodowało przerwania okresu 6 miesięcy „ulgi na start”.

Reklamy

Korzystający z „ulgi na start” nie jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach społecznych. Będzie on podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu na zasadach właściwych dla prowadzących działalność pozarolniczą. Obowiązywać go będzie nowy kod tytułu ubezpieczenia, czyli 05 40. Składka na ubezpieczenie zdrowotne w 2018 r. wynosi 319,94 zł.

Trzeba pamiętać, że w okresie „ulgi na start”, osoby współpracujące oraz zatrudnieni pracownicy czy zleceniobiorcy będą podlegać ubezpieczeniom na zwykłych zasadach. Zwolnienie z ubezpieczeń społecznych dotyczy tylko prowadzącego działalność.

Po skorzystaniu z ulgi, przez 24 miesiące kalendarzowe przedsiębiorca będzie mógł korzystać z tzw. „małego ZUS-u”. Okres ten będzie się liczył od pierwszego dnia po upływie 6 miesięcy ulgi, a w przypadku rezygnacji z niej od dnia wskazanego we wniosku o objęcie ubezpieczeniami społecznymi.

Z „ulgi na start” będą mogli również korzystać wspólnicy spółki cywilnej.

Pamiętać należy, że zarówno termin 6, jak i 60 miesięcy będzie się obliczało w miesiącach kalendarzowych. Tak więc, jeśli ktoś działalność gospodarczą rozpocznie w trakcie miesiąca kalendarzowego, miesiąca tego nie wlicza obliczając terminy.

Przepisy „Konstytucji biznesu” przewidują zwolnienie z obowiązku rejestracji osoby prowadzącej działalność, jeżeli przychód z niej należny w żadnym miesiącu nie przekracza kwoty 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Będzie ona dotyczyć m.in. drobnej działalności zarobkowej, np. dorywczego handlu lub okazjonalnych usług. Taka działalność nie może być objęta wymogiem uzyskania koncesji, pozwolenia czy licencji. Dodatkowo osoba ją prowadząca nie może w okresie ostatnich 60 miesięcy wykonywać działalności gospodarczej. Działalność „nierejestrowana” nie może być stosowana do działalności wykonywanej w ramach spółki cywilnej.

Po przekroczeniu w danym miesiącu 50% minimalnego wynagrodzenia, działalność uznawana będzie za działalność gospodarczą od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie, a prowadzący będzie musiał się zarejestrować.

Wykonujący działalność nieewidencjonowaną nie będą podlegali ani ubezpieczeniom społecznym, ani zdrowotnemu. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest właściwy w zakresie zasad i warunków wykonywania „działalności nieewidencjonowanej”.