Samobójstwa są częstą przyczyną przedwczesnych śmierci, którym można zapobiec. Kartuscy mundurowi wskazują, na jakie zachowania i symptomy należy zwrócić uwagę, aby w odpowiedniej chwili móc zareagować i uratować ludzkie życie.

Każdy z nas miał przynajmniej raz w życiu doświadczenie samobójcze – stracił w ten sposób kogoś kogo znał, sam miał myśli samobójcze lub zetknął się z nimi u innych. Niewiele osób wie jednak jak rozpoznać i uratować samobójcę.

Myśli samobójcze mogą dotyczyć każdego, bez względu na wiek. Niestety coraz częściej dotyczy to bardzo młodych ludzi.

Reklamy

Aby skutecznie zapobiegać temu zjawisku, trzeba dowiedzieć się jak rozpoznawać i w jaki sposób rozmawiać z ludźmi w kryzysie. Osoba zagrożona samobójstwem może dawać nam sygnały, których nie należy lekceważyć, czyli:

-mówić o popełnieniu samobójstwa;
-mieć problemy z jedzeniem i spaniem;
-drastycznie zmieniać swoje zachowanie;
-wycofywać się z kontaktów towarzyskich;
-tracić zainteresowanie pracą, szkołą, swoim dotychczasowym hobby itd.;
-przygotowywać się do śmierci pisząc testament, list pożegnalny, porządkując swoje sprawy;
-rozdawać ważne dla niej rzeczy;
-podejmować ryzykowne działania;
-wykazywać zainteresowanie problemem śmierci i umierania;
-nie dbać o swój wygląd zewnętrzny;
-zwiększyć spożycie alkoholu, narkotyków lub leków.

Osoba zagrożona samobójstwem mogła wcześniej podejmować próby pozbawienia siebie życia lub się okaleczać. Jedną z przyczyn samobójstwa mogą być również doświadczenia utraty, między innymi bliskiej osoby, ale również ważnych dla niej wartości, planów, czy idei.

Jak pomóc?

Jeśli ktoś powie Ci, że myśli o samobójstwie lub ujawnia przytoczone symptomy:

-nie obawiaj się porozmawiać o tym, nie okazuj zdziwienia i zaskoczenia;
-rozmawiaj, nie bój się, że twoje zainteresowanie tematem i dyskusja, będzie dla niej zachętą do realizacji planów;
-miej dla niej czas, okaż zainteresowanie i wsparcie;
-okaż gotowość do słuchania, pozwól na okazywanie emocji i akceptuj je;
-nie oceniaj, nie dawaj rad;
-szukaj pomocy u osób oraz w instytucjach pomocowych takich, jak psycholog, psychiatra czy Poradnia Zdrowia Psychicznego.

Uratować życie, to uratować ciało, ale żeby uratować człowieka, trzeba uratować jego chęć życia. To nie tylko problem profesjonalnej pomocy, ale zwykłej ludzkiej życzliwości. Tam, gdzie jest niebezpieczeństwo, jest także możliwość ratunku.

Szukaj pomocy w instytucjach pomocowych takich jak np. Ośrodek Interwencji Kryzysowej, telefon: 58 511 01 21, który jest czynny całą dobę i mieści się przy Placu Księdza Prałata Jana Gustkowicza 13 w Gdańsku.

Korzystaj też z bezpłatnych telefonów pomocowych takich jak m. in. 116 123 – Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych, czynny 7 dni w tygodniu od 14 do 22.

116 111 – Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży, czynny 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę.